به گزارش خبرنگار حیات، طه بشاورد، جوان ۲۳ ساله کرمانی، با اراده‌ای پولادین و الهام از روحیه ایثارگری پدر جانباز و آزاده‌اش، مسیر پرافتخاری را در کاراته طی کرده است. از مدال‌های رنگارنگ کشوری و آسیایی تا قهرمانی در جشنواره‌های آتش‌نشانی، او حالا با طلای تیمی مسابقات کاراته آسیایی، پرچم ایران را بالا برده و رویای جهانی شدن در کاراته آتش‌نشانی را در سر می‌پروراند.
طه بشاورد در گفت‌وگو با حیات اظهار کرد: اهل کرمانم و حدود ۱۵ سال است در رشته کاراته فعالیت می‌کنم. از شش سالگی وارد این رشته شدم و حدود هشت سال است که به‌صورت حرفه‌ای در تیم ملی کاراته حضور دارم. در رده‌های نونهالان تا بزرگسالان عضو تیم ملی بوده‌ام و مدال‌های متعددی در مسابقات قهرمانی کشور و برون‌مرزی کسب کرده‌ام؛ از جمله طلای آسیا، نقره تیمی آسیا، مدال‌های اوراسیا و چندین عنوان قهرمانی داخلی.
او با اشاره به شغل خود افزود: در حال حاضر تکنسین آتش‌نشان هستم. در دو سال اخیر علاوه بر کاراته، در مسابقات آتش‌نشانی نیز شرکت کردم و موفق شدم سه مدال طلای کشوری و یک طلای جشنواره علمی‌عملیاتی آتش‌نشانی را کسب کنم. اخیراً هم بعد از مدتی دوری از رقابت‌های حرفه‌ای، دوباره به میادین برگشتم و در مسابقات قهرمانی کشور توانستم با شکست کاپیتان تیم ملی و قهرمان سال گذشته آسیا، مدال طلا را به دست بیاورم.»
بشاورد درباره پیشینه خانوادگی خود توضیح داد: «پدرم جانباز و آزاده است؛ جانباز ۳۵ درصدی که هشت سال و نیم در اسارت بود. او همیشه برای من الگو و انگیزه بوده است. یادم هست سال ۹۶ به من گفت: ما زمانی در جبهه‌ها می‌جنگیدیم، حالا میدان‌های نبرد شما، میدان‌های ورزشی است. همین جمله مسیر زندگی و انگیزه من را تغییر داد.»
این قهرمان جوان ادامه داد: «من در همه مسابقات بین‌المللی، مخصوصاً وقتی از ایران دورم، یاد پدرم می‌افتم. درست است که همه ورزشکاران برای مدال و افتخار کشورشان تلاش می‌کنند، اما من از ابتدا تا انتهای مسابقه، فقط به پدرم فکر می‌کنم. عشق و احترامم به او یک حس ویژه است.»
بشاورد در بخش دیگری از سخنانش از یکی از الگوهای معنوی خود یاد کرد و گفت: «شهید ابراهیم هادی برای من الهام‌بخش بوده است. هر وقت در مسیر ورزش به بن‌بست یا سختی می‌رسیدم، یاد او و منش پهلوانی‌اش به من قوت قلب می‌داد.»
او درباره سخت‌ترین مقطع دوران ورزشی‌اش نیز گفت: «بزرگ‌ترین چالش من دوران کرونا بود. دقیقاً زمانی که باید در رده سنی جوانان رقابت می‌کردم، مسابقات لغو شد و فرصت حضور از بین رفت. دو سال از بهترین دوران قهرمانی‌ام را از دست دادم، اما توانستم بعد از آن دوباره در رده امید و بزرگسالان بدرخشم و مدال‌های ملی و بین‌المللی کسب کنم.»
بشاورد خطاب به نوجوانان و جوانان توصیه کرد: «سعی کنید در مسیر ورزش بمانید و با افراد ورزشکار معاشرت کنید. خانواده، اراده و دوستان هدفمند سه رکن اصلی موفقیت هستند. متأسفانه در ایران به دلیل کمبود حمایت‌ها، خیلی از ورزشکاران در سنین ۱۸ یا ۱۹ سالگی از ورزش حرفه‌ای جدا می‌شوند. اگر پشتیبانی قوی‌تر باشد، استعدادهای زیادی می‌توانند تا قهرمانی آسیا و جهان پیش بروند.»
او درباره اهداف آینده خود نیز گفت: «آرزوی هر ورزشکاری حضور روی سکوی المپیک است. هرچند کاراته از المپیک حذف شد، اما من برنامه بلندمدتی برای ادامه مسیر دارم. شغلم آتش‌نشانی است و هدفم این است که قهرمان کاراته آتش‌نشانان جهان شوم. شاید مسیر سختی باشد، اما با برنامه‌ریزی و تلاش، به آن خواهم رسید.»
بشاورد در پایان از مسئولان خواست توجه بیشتری به ورزش‌های انفرادی داشته باشند و گفت: «در مقایسه با کشورهای دیگر، حمایت از رشته‌هایی مثل کاراته، تکواندو، کشتی و جودو بسیار کمتر است. بارها شاهد بوده‌ام که تیم‌ها به دلیل مشکلات مالی یا ویزا از اعزام به مسابقات بین‌المللی بازمانده‌اند. در حالی‌که همین رشته‌های انفرادی، نام ایران را در دنیا زنده نگه داشته‌اند. امیدوارم مسئولان نگاه جدی‌تری به این ورزش‌ها داشته باشند.»
انتهای پیام/
نظر شما